اضطرار و اجبار، بني آدم را مجبور به كندن كوه مي كند چه رسد به خواندن كتاب دوهزار صفحه اي روي يك صفحه كوچك. اين ماجرا مرا به ياد بازديدمان از كتابخانه آيت الله مرعشي انداخت. در مخزن نسخه هاي خطي،‏ قرآن هايي را ديديم به انداره دو بند انگشت. راهنما مي گفت طلبه هاي دوره صفوي اين قرآن ها را لاي عمامه خودشان روي سر مي گذاشتند تا هم احترامي باشد براي قرآن و هم براي اين كه قرآن دم دستشان باشد تا هر وقت بيكار بودند توي كوچه و بازار هم به تلاوت قرآن مشغول باشند. ظاهرا خواندن خط هاي ريز نياز به انگيزه قوي داره تا كسل كننده نباشه.