جنبه قرآنی
اون خانم، با عرض معذرت، بیخود گفته که قرآن رو خونده و میدونه. خانوم عزیز بیا با من این آیات رو در قرآن، بخون تا ببینی که چقدر ادعات بیخوده:
الف) وَرفَعْنا بَعْضَهُم فَوقَ بَعضٍ دَرَجَاتٍ لِیَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً سُخْریّاً.
و صد البته این آیه دلیلی بر تأیید تبعیض نژادی از طرف اسلام نیست. بلکه خداوند تفاوتها را برای حفظ و رشد نظام اجتماعی در بین انسانها قرار داده است.
ب) و قرآن در جای دیگر فرموده: إنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَاللهِ أتْقاکُمْ:
درست است که ما بعضی انسان ها را بر بعضی دیگر برتری دادیم اما این تفاوتهای ظاهری دلیل بر برتری معنوی نیست بلکه سعی و تلاش در مسیر تقوا و پیمودن راه کرامت است که موجب تقرّب به خداوند و تفاوت درجات و مقام میشود. و کرامت به فرموده آیت الله جوادی آملی ضدّ لئامت و پستی است یعنی هر چیزی که بوی دنیا بده با کرامت سازگار نیست. مثل تعصّب بیجا. اگر ما در آرزوی دولت کریمه هستیم، اول باید صفت کرامت رو در خودمون ایجاد و تقویت کنیم.
ج) بنابراین به جای این که در این امتیازات موهون و یا نقایص ظاهری با هم مجادله کنید با استفاده از استعدادهایتان، در کار نیک و تقوا یکدیگر را یاری نمایید: وَ تَعاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَ التَقْوی.
در مورد آیه الف در تفسیر نمونه آمده که: این آیه زمانی نازل شد که کفار با تعجب میگفتند چرا قرآن و مقام نبوت و رسالت الهی بر محمد صلّی الله علیه و آله و سلّم، که یتیم و فقیر است نازل شده؟ مگه آدم پولدار و اصل و نسبدار تو مکه و مدینه پیدا نمیشد؟ حالا اونا شاید حق داشتند چون با فرهنگ جاهلی رشد کرده بودند. ثروت و قبیله و خون و نژاد براشون امتیاز و ارزش فرهنگی مهمی محسوب میشد و بر اساس همین ملاکها افرادِ اجتماع رو طبقه بندی میکردند. ولی ما چی؟
منی که قیام امام خمینی کبیر رو درک کردم نباید هیچ تفاوت فکری با اون اعراب جاهلی داشته باشم؟
یَومَ نَدْعُو کُلّ اَناسٍ بِاِمامِهِمْ: روزی که هر گروه از مردم را با رهبرانشان فرا میخوانند، ما همراه با کدام رهبر خواهیم بود؟ با رهبران افتخار آفرین الهی یا با رهبران پست جاهلی؟
منی که به عشق حسین میبالم و هر روز دعا میکنم که: اللهم اجعل محیای محیا محمد و آْل محمّد و مماتی ممات محمد و آْل محمّد، روز قیامت در کدام گروه خواهم بود؟ همان روزی که به فرموده خداوند: فَریقٌ فِی الْجَنَّةِ وَ فَریقٌ فِی النَّار.
اینا رو از خودم درنیاوردم. همین آیه الف میفرماید: آیا تقسیم رحمت خداوند به دست این کفار است که بخواهند طبق معیارهای باطل خود، نسبت به آدمهای ثروتمند و دارای اصالت قبیلهای رحمت بیشتری قائل شوند؟ خیر چنین نیست. بلکه این ما هستیم که رحمت و روزی را بین مردم تقسیم میکنیم.... و در آخر آیه میفرماید: و رحمت خداوند بهتر است از تمام آن چه آنان جمع آوری کردهاند.
ج- در سوره بقره، در قصه طالوت و جالوت، وقتی پیامبرِ بنی اسرائیل، به امر خدا طالوت رو فرمانده سپاه میکنه، بنی اسرائیل اعتراض میکنند که مگه ما چیمون کمتر از طالوته؟ در صورتی که طالوت هیچی از دنیا نداره. و آدم فقیریه.و شایسته حکومت بر ما نیست. یعنی ادعای فضل کردند و طالوت رو جزء آدم حسابیا نمیدونستند. پیامبر بنی اسرائیل چنین پاسخشان را میدهد که: این تصمیم خودم نیست. بلکه خداوند او را به فرماندهی شما برگزیده به خاطر دو چیز که شما ندارید و او دارد: علم و قدرت بدنی. و خداوند مُلکش را به هر کس بخواهد، میبخشد؛ و احسان خداوند وسیع است و از لیاقت افراد آگاه است. یعنی خدا به تواناییها و استعدادهای افراد نگاه میکنه و بیخودی تفاوت قائل نمیشه.
نوشته شده توسط: رضوان مرادی