یک شروع پنج شنبه 86/11/18 ساعت 2:5 صبح عرض شود که: 1) دیگر از امتحان خبری نیست. و ما به سلامت آمدیم بیرون. و آمدیم تا هوایی تازه کنیم در فضای وبلاگ. 2) جای امام  خالی و همه آن ها که از میان ما رفتند،. بشکنه دستی که یاران انقلاب رو گل چین کرد.  مامان میگه ایران امام رو پیر کرد. چرا که نه. داغ مطهری و بهشتی و مفتح و... داغ آسانی نبود، داغ از دست دادن پاره تن بود و یک ملت. ایستادگی و مقاومت در مقابل همه توطئه ها و‏ تجزیه طلبی ها، قلبی میخواست چون قلب روح الله. 3) یکی از دستاوردهای مهم انقلاب وحدت مردم و همه گروه ها بود. برای زنده کردن آن وحدت شیرین:  جناب ما یعنی صاحب وبلاگ ب مثل باران یک گروه ناسیونالیستی درست کرده ایم به دست خودمان. از همه بازدیدکنندگان با تخصص و بی تخصص دعوت به عمل می آوریم در این گفتگو شرکت کنند. از تجربه های شخصی و مشاهدات خود بگویید. از کتاب هایی که خوانده اید. و راه حل هایی که به نظرتان می رسد. بشتابید تا سال تموم نشده. نوشته شده توسط: رضوان مرادی نوشته های دیگران () ِْلیست کل یادداشت های این وبلاگ خداحافظ محاسبه وبلاگی شور نیکوکاری باز آمدیم یا نیامدیم؟ مسأله این است الحمد لله علی ما هدانا عرش وادی رمضان [عناوین آرشیوشده]