سیاسی چهارشنبه 86/5/24 ساعت 12:50 صبح یه چیز می‌گم نخندینا !. یه هفته بود گیر داده بودم به این که آقای احمدی نژاد و هوگو چاوز تا حالا دو سه تا سفر رسمی و متقابل به کشورهای هم داشتند؛ ولی در مورد افغانستان، کرزای چند بار به ایران اومده در حالی که نه احمدی نژاد و نه هیچ یک از مقامات عالی رتبه کشوری ایران حتی یه بار هم به افغانستان سفر نکردند؟ از خودم پرسیدم ملاک سفرهای متقابل دولت‌ها چیه؟ اهمیت افغانستان کمتر از ونزوئلاست؟ شاید چون کشور فقیریه برای ایران سودی نداره؟ (به قول نظیر شنبه تو چارخونه: چون پول و پیسه و مستغلات نداره گزینه مناسبی نمی‌باشد) شاید از آمریکا و طالبان خوف دارند. شاید هم می‌ترسند مورد استقبال مردم افغانستان قرار نگیرند؟ و شایدهای دیگه ... و حالا که بالاخره این سفر اتفاق افتاد، امیدوارم مذاکرات دو کشور محدود به اتباع غیر قانونی نباشه. شنیدم افغانستان مناطق توریستی قشنگی داره اگه جنگ خرابشون نکرده باشه. همچنین ظرفیت‌های اقتصادی خوبی داره که با مشارکت ایران در آباد سازی افغانستان، می‌توان هم امنیت مرزهای شرقی رو بیشتر کرد و هم از تبادل نیروهای انسانی و نیروهای کاری برای پیشرفت دو کشور استفاده کرد. کبری یکی از شاگردام که بعد از ازدواجش رفته افغانستان، برام نوشته بود که مناطقی از کابل که دست نیروهای خارجیه، از لحاظ امکانات برق و آب و بهداشت مشکلی نداره اما قسمتی که مردم عادی اسکان دارند، از این امکانات خبری نیست. فکر کنم تاریخ همیشه همین طور بوده. احداث راه آهن جنوب به شمال ایران هم در زمان پهلوی برای استفاده متفقین بود نه مردم عادی. طبق معمول پول و قدرت حرف اول رو می‌زنه. نوشته شده توسط: رضوان مرادی نوشته های دیگران () ِْلیست کل یادداشت های این وبلاگ خداحافظ محاسبه وبلاگی شور نیکوکاری باز آمدیم یا نیامدیم؟ مسأله این است الحمد لله علی ما هدانا عرش وادی رمضان [عناوین آرشیوشده]